Ramazan Bayramı ve gelenekleri
Bilindiği gibi, halk arasında “üç aylar” olarak anılan “Receb”, “Şaban” ve “Ramazan” aylarının İslam dininde özel bir yeri vardır. aynı zamanda içinde “Regaib” , “Mi’rac” ve “Berât” kandilinin bulunduğu aylardır.
Ramazan bayramı Arapça çevirisinden türkçeleştirilirse “iftar bayramı” demektir. 30 gün tutulan oruçlar için son kez iftar yapılacaktır. Yıllar geçtikçe iftar bayramı ismi “şükür bayramına” buradan da “şeker bayramı” ismine dönüşmüştür.
Bayramın şekele bağlantısı ise Osmanlı döneminden gelir. Ramazan’da askerlere orucun son 15 günü bol tatlı gönderilirdi. Böylece halk da tatlılar yapmaya başladı. Özellikle çocuklara harçlık yerine şeker veriyorlardı. Zamanla herkes birbirinden şeker almaya, birbirine şeker vermeye başladı, çocuklar da şeker toplamaya çıktılar.
İşte Ramazan Bayramı diğer adıyla Şeker Bayramı gelenekleri:
- Bayram Namazı Kılmak
- Şeker Toplamak/İkram Etmek
- Küsleri Barıştırmak
- 3. Akraba Ziyareti
- Mezarlık Ziyareti Yapmak
- Maddi Yardımlarda Bulunmak
- Ailece Bayram Yemeği Yemek
- Bayrama Özel Tatlılar Yapmak.
Ramazan bayramında ‘şeker’in gerçekten ayrı bir yeri vardır. Eve gelen misafire şeker, lokum veya çikolata ikram edilir, mutlaka “bayramı tatlısı” yapmaya çalışılır veya tatlılar evlerde yapılır.
Pandemi dolayısıyla tam kapanma içinde olacağımız bayram günlerinde bazı gelenekleri yerine getirilemeyecek de olsa bayram, bir çok konuda güzel duygu ve düşüncelere vesile olmayı sürdürecektir.